Κάθε ταξίδι ξεκινάει την ημέρα που αρχίζει ο προγραμματισμός του.
Το δικό μου ξεκίνησε πριν πέντε μήνες που έκλεισα τα εισιτήρια μου για το πολλαπλών υποχρεώσεων μου ταξίδι στο Μιλάνο.




Υπολόγισα μιάμιση μέρα στη MICAM (έκθεση παπουτσιών), μιάμιση μέρα στην LINEAPELLE (έκθεση υλικών Υποδηματοποιίας) και μία ημέρα για τις τέσσερις παρουσιάσεις παπουτσιών που παρακολούθησα στα πλαίσια του Milan Fashion Week.
Aρκετά σφιχτό το πρόγραμμα αλλά υλοποιήσιμο.



Όμως λίγο πριν φύγω ένας αστάθμητος παράγοντας εμφανίστηκε.
Ευτυχώς δεν ήταν τόσο ισοπεδωτικός ώστε να τα ακυρώσει όλα, αλλά σίγουρα έδωσε σε όλες αυτές τις μέρες ένα άλλο χρώμα και κλίμα.
Μιλάω φυσικά και τον κορωνοϊό που πλήττει την Κίνα αλλά λόγω των πολλών τουριστών ασιατικής καταγωγής, δεν άργησε να χτυπήσει και το Μιλάνο.
Από την πρώτη μέρα ο ιός έκανε αισθητή την παρουσία του στην έκθεση των παπουτσιών με την έντονη απουσία των Ασιατών από τους διαδρόμους.



Οι πτήσεις από Κίνα ήταν ήδη απαγορευμένες και έτσι η έκθεση μέτραγε πολλά άδεια περίπτερα καθώς και χιλιάδες απόντες επισκέπτες.
Οι μάσκες και τα αντισηπτικά δεν ξένιζαν κανέναν αντιθέτως ήταν αναγκαία για την προστασία των επισκεπτών και εκθετών.
Έτσι στην έκθεσης υπήρχε η κατάθλιψη της αναδουλειάς και των λίγων επισκεπτών αλλά και το κέντρο του Μιλάνο δεν πήγαινε πίσω.
Ο κόσμος πολύ λίγος ακόμα και στο δημοφιλές Duomo και οι μάσκες ήταν αναπόσπαστο κομμάτι των τουριστικών φωτογραφιών.



Ευτυχώς στις παρουσιάσεις που ήταν να πάω η κατάσταση ήταν καλύτερη λόγω του ότι ήταν πολύ πιο prive'.
Πάντως παρ’ όλες τις άσχημες συνέπειες του ιού αισθάνομαι τυχερή που μπόρεσα να πραγματοποιήσω όλο μου το πρόγραμμα γιατί μόλις δύο μέρες μετά την επιστροφή μου στην Αθήνα, ακυρώθηκαν όλες οι εκθέσεις, παρουσιάσεις και τα ντεφιλέ της εβδομάδας μόδας και τέθηκε η πόλη σε καραντίνα.

Με σοκάρει πραγματικά πως οι δύο τόσο βαριές βιομηχανίες της Ιταλίας, ο τουρισμός και η μόδα, μπορούνε με έναν ιό που είναι σε έξαρση 7000 km μακριά να πληγούν τόσο ακαριαία και σε τέτοια μεγάλη κλίμακα.
Τελικά αυτήν είναι η δύναμη της παγκοσμιοποίησης και μας δείχνει πόσο μικρός είναι αυτός ο πλανήτης που το κάθε του σημείο είναι αλληλεξαρτώμενο με το άλλο.

xoxo

Αναστασία